Δευτέρα 21 Μαΐου 2012

Το γκρέμισμα του δικομματισμού

Όλοι έχουμε καταλάβει πως το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα μετά τις 6 Μαΐου 2012 άλλαξε εντελώς. Ουσιαστικά δεν υπάρχουν πια μεγάλοι πολιτικοί σχηματισμοί. Οι δύο πρώην εκπρόσωποι του δικομματισμού, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, έχασαν το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεών τους και της επιρροής τους. Τα κόμματα αυτά καθόρισαν την τύχη της χώρας μας, αφού κυβέρνησαν την Ελλάδα από το 1974 μέχρι σήμερα. Γιατί όμως συνέβη αυτό; Μήπως τα μεγάλα κόμματα κούρασαν τον κόσμο;
Αρχικά, ας εξετάσουμε τι συνέβη στο ΠΑΣΟΚ που από κυβέρνηση καταποντίστηκε στην τρίτη θέση. Είναι βέβαιο πως τα σκληρά οικονομικά μέτρα (χαράτσια και λοιπά) έπαιξαν σημαντικό ρόλο. Πολύς κόσμος εξαθλιώθηκε οικονομικά και είναι φυσικό το φταίξιμο να χρεώνεται στην κυβέρνηση είτε φταίει είτε όχι. Πέρα από αυτό όμως, κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει τις άπειρες μεταλλάξεις του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία δυο χρόνια. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις προεκλογικές δηλώσεις και δεσμεύσεις του τύπου "λεφτά υπάρχουν"; Μετά ακολούθησε πλήθος αναλύσεων της κακής οικονομικής κατάστασης και του δυσβάσταχτου χρέους της χώρας για τα οποία βέβαια έφταιξαν άλλοι! Στη συνέχεια ήρθαν βαρύγδουπες δηλώσεις του τύπου "θα τα καταφέρουμε μόνοι μας" και "είναι ανεπίτρεπτο κι επικίνδυνο να μιλάμε για κούρεμα του χρέους" και στην τελική "μαζί τα φάγαμε"! Και βέβαια σύσσωμο το ΠΑΣΟΚ κατέληξε να πανηγυρίζει γιατί έστω και καθυστερημένα πέτυχε το κούρεμα και έσωσε τη χώρα! Μιλάμε για πραγματικό αλλαλούμ και τολμώ να πω αδιαντροπιά... Η αλλαγή αρχηγού από μόνη της δεν είχε ιδιαίτερο νόημα.
Τελικά, έγινε και το μπαμ με τη σύλληψη του παρ' ολίγον πρωθυπουργού Άκη Τσοχατζόπουλου και το γλυκό ήρθε κι έδεσε! Ποια ήταν η υπερασπιστική γραμμή του Άκη και της γυναίκας του; "Παιδιά έγινε τραπεζικό λάθος! Άλλωστε, μου είχε συμβεί και παλιότερα"! Εσάς σας έχει συμβεί ποτέ να σας βάλουν στο λογαριασμό σας μερικά εκατομμύρια από λάθος; Δε νομίζω! Και τι ακόμα αποτελεί σημαντικό τεκμήριο αθώωσης; "Έχουμε και ανήλικο παιδί"! Τα υπόλοιπα εκατομμύρια ελλήνων γονέων που υποφέρουν δεν έχουν κανένα λόγο βέβαια... Η υπόθεση Άκη μας θύμισε πως είτε μας αρέσει είτε όχι, ΠΑΣΟΚ και διαφθορά έχουν άμεση σχέση... Αφού στη Βουλή οι πρώην σύντροφοι του Άκη τον κάλυψαν. Βέβαια, πριν την υπόθεση Τσοχατζόπουλου, είχαμε την υπόθεση Μαντέλη, επίσης πρώην υπουργού. Ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ δήλωσε στην ψύχρα: "Ναι, τα πήρα. Και τι έγινε δηλαδή; Τα αδικήματα έχουν παραγραφεί"! Προηγήθηκε επίσης η υπόθεση Τσουκάτου (δεξί χέρι πρώην πρωθυπουργού), που είπε ξεκάθαρα: "Ναι τα πήρα. Διακινούσα εκατομμύρια. Όλα όμως πήγαιναν στο κόμμα, στο ΠΑΣΟΚ". Να μη ξεχάσουμε και το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου. Όπου το κράτος τζογάρησε με τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων για να μας πείσει πως "ανεβαίνει η οικονομία"! Μπορούμε ακόμα να θυμηθούμε και παλιότερα σκάνδαλα, όπως η υπόθεση Κοσκωτά. Για το οποίο καταδικάστηκε ουσιαστικά μόνο ο πρώην υπουργός Κουτσόγιωργας. Βολικό θύμα, αφού απεβίωσε προτού ολοκληρωθεί η δίκη. Δε τα ξέραμε όλα αυτά λοιπόν; Μάλλον τα ξέραμε... Αλλά λέγαμε: "Μα κι οι άλλοι κλέβουν"! Σωστό κι αυτό... Ακόμα σκεφτόμασταν: "Τουλάχιστον αυτοί κάνουν και κανένα διορισμό ή δίνουν και καμιά αυξησούλα πότε-πότε"! Αν όμως ξέραμε ότι τόσα χρόνια όλα αυτά γίνονταν με δανεικά με καταστροφικά αποτελέσματα, ίσως να σκεφτόμασταν διαφορετικά.
Για να δούμε τώρα και τον άλλο πόλο του δικομματισμού, τη ΝΔ. Δεν υπάρχει αμφιβολία, πως κι αυτοί έχασαν τη μπάλα... Νόμιζαν πως με τη λογική του ώριμου φρούτου, θα εκμεταλλευτούν τη φθορά του ΠΑΣΟΚ και θα γίνουν εύκολα κυβέρνηση. Κούνια που τους κούναγε! Ονειρεύονταν αυτοδυναμία και μετά ξύπνησαν! Η μεγάλη καθίζηση της ΝΔ είναι κι αυτή γεγονός. Γιατί όμως;
Η ας την πούμε συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ έκανε πολλούς να πιστέψουν πως ουσιαστικά ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν έχουν και μεγάλες διαφορές. Η ΝΔ χρεώθηκε κι αυτή με τη σειρά της, μέρος της κυβερνητικής φθοράς. Εφόσον δε ήταν κυβέρνηση μέχρι πριν μόλις δυόμιση χρόνια, χρεώθηκε και μέρος της ευθύνης της τωρινής οικονομικής κατάστασης. Τελικά, οι προτάσεις της ΝΔ δεν ήταν ξεκάθαρες και σε καμία περίπτωση δεν έπεισαν το λαό.

Τι έγινε μετά τις εκλογές τις 6ης Μαΐου όμως; Ξύπνησαν τα δυο μεγάλα κόμματα; Κατάλαβαν τις ευθύνες τους; Πολύ φοβάμαι πως όχι... Το μόνο θετικό είναι πως έγινε ένα ξεκαθάρισμα. Πολλά στελέχη που δεν είχαν να προσφέρουν κάτι βρέθηκαν εκτός Βουλής. Αυτό βέβαια δεν αρκεί... Χρειάζονται νέα πρόσωπα, νέες πολιτικές.

4 σχόλια:

  1. Να την αλλάξουμε, ποιός δεν το θέλει. Αλλά πως?
    Τα νέα πρόσωπα που εμφανίστηκαν πήραν την ψήφο τους και την ψήφο των φίλων και γνωστών τους.
    Τι θα γίνει λοιπόν στις 6 του μήνα. Πάλι τα ίδια γνωστά ονόματα, που υποψιαζόμαστε όλοι ότι θά είναι μιά απο τα ίδια. Χωρίς ρεαλιστικές προτάσεις για να βγούμε σίγουρα απο την βαθειά κρίση.
    Εγω νομίζω ότι μας περιμένουν πολύ άσχημες μέρες.
    μακάρι να κάνω λάθος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαορία έχεις δίκιο αλλά ας είμαστε αισιόδοξοι. Και ενεργοί πολίτες πάνω απ' όλα.

      Διαγραφή
  2. Κύριε Παλάζη, μιλώντας για τον "δικομματισμό", θα ήθελα να παρατηρήσω ότι, αφιερώνοντας το 90% του κειμένου σε μια πολύχρονη και λεπτομερή ιστορική αναδρομή του ενός κόμματος -ανεξάρτητα αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί μ' αυτήν- και μόλις το 10% για τον άλλο πόλο-κόμμα, περιορίζοντας ταυτόχρονα την αποτίμηση της ευθύνης του μόνο σε μια ατάκα του τύπου "έχασαν τη μπάλα", εκ προοιμίου, νομίζω, υπονομεύεται η αντικειμενικότητα της προσέγγισης. Ως προς τις "νέες πολιτικές" θα μου επιτρέψετε να σχολιάσω, ότι δεν προέρχονται κατ' ανάγκη μόνο από "νέους πολιτικούς", αλλά μέσα από τη ριζική ανανέωση και τον εκσυγχρονισμό των πολιτικών θεσμών (και της κοινωνίας) συνολικά, διαδικασία στην οποία ασφαλώς τον πρωταγωνιστικό ρόλο υποχρεούνται να διαδιαματίσουν οι πολιτικοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ Ευάγγελε ευχαριστώ για το σχόλιο. Ας προσπαθήσω λοιπόν να απαντήσω στις παρατηρήσεις σου.
      α)Το blog είναι προσωπικό αλλά ανοιχτό σε σχόλια και απόψεις ακόμα κι αν αυτά διαφέρουν αισθητά από την προσωπική μου οπτική γωνία. Επομένως δε νομίζω να τίθεται εδώ θέμα αντικειμενικότητας.
      β)Δεν πήρα μετρίδι να μετρήσω, όμως δε θεωρώ πως η αναλογία είναι 90%-10%. Κάποιες απ' τις αναφορές μου σαφώς ισχύουν και για τα δυο μεγάλα κόμματα. Ας παραθέσω τα χαρακτηριστικά αποσπάσματα "...Και οι άλλοι κλέβουν..." και "...ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν έχουν και μεγάλες διαφορές...". Επιπλέον η σαφής αναφορά "οι προτάσεις της ΝΔ δεν ήταν ξεκάθαρες και σε καμία περίπτωση δεν έπεισαν" δε νομίζω να αποτελεί ατάκα.
      γ)Αντικειμενικότητα δε σημαίνει κατ' ανάγκη πως οι ευθύνες πρέπει πάντα να μοιράζονται ακριβώς 50%-50%. Εξάλλου σε άλλο άρθρο μου αναφέρομαι και στις ευθύνες της αριστεράς. Αντικειμενικότητα κυρίως σημαίνει να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Όλοι νομίζω καταλαβαίνουμε πως τα τελευταία δυο χρόνια ζούμε έναν παραλογισμό. Οικονομική εξαθλίωση, διασυρμό της χώρας, αύξηση ανεργίας, όξυνση βίας και άλλα πολλά... Τι πρέπει να πω λοιπόν; "Για όλα φταίει ο Μητσοτάκης;" ή "Όλοι φταίνε ακριβώς το ίδιο" στο όνομα της αντικειμενικότητας;
      δ) Όσον αφορά τις "νέες πολιτικές" συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Εξάλλου στο blog μου υπάρχουν κι άλλες δημοσιεύσεις που αναφέρονται σε εκσυγχρονισμό των θεσμών αλλά και της κοινωνίας (όπως π.χ. το άρθρο μου για την παιδεία). Σίγουρα θα υπάρχουν μελλοντικά κι άλλα σχετικά άρθρα.

      Διαγραφή

Σχολιάστε με ελεύθερα! Η γνώμη σας μετράει!