Η άνοδος των κομμάτων της αριστεράς ήταν παραπάνω από ξεκάθαρη στις τελευταίες εκλογές. Η άνοδος αυτή βέβαια αυξάνει και την ευθύνη των κομμάτων αυτών που δεν είναι πλέον υπεράνω κριτικής. Η προφανής εξήγηση είναι πως πρόκειται για ψήφο διαμαρτυρίας κι απογοήτευσης για τα μεγάλα κόμματα αλλά και αντίθεση στην πολιτική του μνημονίου.
Το ΚΚΕ είχε μια ελαφρά μόνο άνοδο - ουσιαστικά διατήρησε τις δυνάμεις του. Όσο για την επιρροή του, μάλλον αυτή ελαττώθηκε αφού είναι πλέον πέμπτο κόμμα. Παρόλο που είναι το κατ' εξοχήν κόμμα διαμαρτυρίας, δε μπόρεσε καθόλου να εκμεταλλευτεί την κατακόρυφη πτώση των δύο παραδοσιακά μεγάλων κομμάτων. Γιατί άραγε; Πρώτοι απ' όλους πρέπει να αναρωτηθούν τα ίδια τα μέλη του. Είτε συμφωνεί κανείς με τις θέσεις του ΚΚΕ είτε όχι, είναι γεγονός ότι στο χώρο του ανήκουν αρκετές σημαντικές προσωπικότητες και σε κάθε περίπτωση το κόμμα έχει ένα ρόλο. Μήπως όμως πρέπει κάποτε να ξεκολλήσει από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος; Μήπως πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες και τις πρωτοβουλίες που του αναλογούν; Υπάρχουν προβλήματα και αυτά δε λύνονται με κριτική μόνο. Οι περισσότεροι (υποστηρικτές του και μη) δέχονται πως το ΚΚΕ τουλάχιστο δε παίζει πολιτικά παιχνίδια και είναι σταθερό κι αμετακίνητο στις θέσεις του. Αρκεί όμως αυτό; Αν το ΚΚΕ δεν ανασυγκροτηθεί, είναι πολύ πιθανό να χάσει το λαϊκό του έρεισμα και να απομονωθεί τελείως.
Όσο για το ΣΥΡΙΖΑ, αυτός ασφαλώς ανήκει στους μεγάλους κερδισμένους των εκλογών. Πως το κατάφερε αυτό; Απλούστατα, έκανε ένα μεγάλο προεκλογικό άνοιγμα, αφήνοντας να εννοηθεί πως η ένωση των αριστερών παρατάξεων είναι εφικτή. Αν ήταν μόνο ένα προεκλογικό σύνθημα, αυτό θα το δούμε σύντομα. Το σίγουρο είναι πως κι ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθεί σύντομα προ των ευθυνών του. Δεν έχει πλέον πολλά περιθώρια για άλλη αναδίπλωση. Αριστερή κυβέρνηση δε κατάφερε να δημιουργήσει. Άλλη κυβέρνηση δε προτίθεται να στηρίξει, δήλωσε πως προτιμά την αντιπολίτευση. Τι απομένει λοιπόν; Να βγει πρώτο κόμμα για να έχει το μπόνους των 50 εδρών; Θεωρητικά όμως αφού ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ της απλής αναλογικής, δε πρέπει να δεχθεί αυτό το μπόνους! Ακόμα κι αν τα καταφέρει στις επόμενες εκλογές κι είναι πρώτο κόμμα, πάλι θα πρέπει με τη σειρά του να συνεργαστεί και με άλλα κόμματα. Πραγματικός γόρδιος δεσμός! Είναι πιθανό πως όσο καθυστερεί ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει τις κινήσεις του, τόσο ο γόρδιος δεσμός περιπλέκεται. Όλα θα φανούν στο σύντομο μέλλον.
Όσο για τη Δημοκρατική Αριστερά, θα έχει κι αυτή το ρόλο της στις μελλοντικές εξελίξεις. Κι αυτή ως ενισχυμένο κόμμα έχει πολλά να αποδείξει. Θέσεις όμως του τύπου "Συμμετέχουμε σε κυβέρνηση, αρκεί να συμμετέχει κι ο ΣΥΡΙΖΑ", δε βοηθούν. Σαν να ακούω το μικρό Γιαννάκη να λέει "Θα μπω στην ομάδα να παίξουμε μπάλα μόνο αν έρθει να παίξει κι ο Κωστάκης"!
Το ΚΚΕ είχε μια ελαφρά μόνο άνοδο - ουσιαστικά διατήρησε τις δυνάμεις του. Όσο για την επιρροή του, μάλλον αυτή ελαττώθηκε αφού είναι πλέον πέμπτο κόμμα. Παρόλο που είναι το κατ' εξοχήν κόμμα διαμαρτυρίας, δε μπόρεσε καθόλου να εκμεταλλευτεί την κατακόρυφη πτώση των δύο παραδοσιακά μεγάλων κομμάτων. Γιατί άραγε; Πρώτοι απ' όλους πρέπει να αναρωτηθούν τα ίδια τα μέλη του. Είτε συμφωνεί κανείς με τις θέσεις του ΚΚΕ είτε όχι, είναι γεγονός ότι στο χώρο του ανήκουν αρκετές σημαντικές προσωπικότητες και σε κάθε περίπτωση το κόμμα έχει ένα ρόλο. Μήπως όμως πρέπει κάποτε να ξεκολλήσει από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος; Μήπως πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες και τις πρωτοβουλίες που του αναλογούν; Υπάρχουν προβλήματα και αυτά δε λύνονται με κριτική μόνο. Οι περισσότεροι (υποστηρικτές του και μη) δέχονται πως το ΚΚΕ τουλάχιστο δε παίζει πολιτικά παιχνίδια και είναι σταθερό κι αμετακίνητο στις θέσεις του. Αρκεί όμως αυτό; Αν το ΚΚΕ δεν ανασυγκροτηθεί, είναι πολύ πιθανό να χάσει το λαϊκό του έρεισμα και να απομονωθεί τελείως.
Όσο για το ΣΥΡΙΖΑ, αυτός ασφαλώς ανήκει στους μεγάλους κερδισμένους των εκλογών. Πως το κατάφερε αυτό; Απλούστατα, έκανε ένα μεγάλο προεκλογικό άνοιγμα, αφήνοντας να εννοηθεί πως η ένωση των αριστερών παρατάξεων είναι εφικτή. Αν ήταν μόνο ένα προεκλογικό σύνθημα, αυτό θα το δούμε σύντομα. Το σίγουρο είναι πως κι ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθεί σύντομα προ των ευθυνών του. Δεν έχει πλέον πολλά περιθώρια για άλλη αναδίπλωση. Αριστερή κυβέρνηση δε κατάφερε να δημιουργήσει. Άλλη κυβέρνηση δε προτίθεται να στηρίξει, δήλωσε πως προτιμά την αντιπολίτευση. Τι απομένει λοιπόν; Να βγει πρώτο κόμμα για να έχει το μπόνους των 50 εδρών; Θεωρητικά όμως αφού ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ της απλής αναλογικής, δε πρέπει να δεχθεί αυτό το μπόνους! Ακόμα κι αν τα καταφέρει στις επόμενες εκλογές κι είναι πρώτο κόμμα, πάλι θα πρέπει με τη σειρά του να συνεργαστεί και με άλλα κόμματα. Πραγματικός γόρδιος δεσμός! Είναι πιθανό πως όσο καθυστερεί ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει τις κινήσεις του, τόσο ο γόρδιος δεσμός περιπλέκεται. Όλα θα φανούν στο σύντομο μέλλον.
Όσο για τη Δημοκρατική Αριστερά, θα έχει κι αυτή το ρόλο της στις μελλοντικές εξελίξεις. Κι αυτή ως ενισχυμένο κόμμα έχει πολλά να αποδείξει. Θέσεις όμως του τύπου "Συμμετέχουμε σε κυβέρνηση, αρκεί να συμμετέχει κι ο ΣΥΡΙΖΑ", δε βοηθούν. Σαν να ακούω το μικρό Γιαννάκη να λέει "Θα μπω στην ομάδα να παίξουμε μπάλα μόνο αν έρθει να παίξει κι ο Κωστάκης"!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε με ελεύθερα! Η γνώμη σας μετράει!