Τρίτη 29 Μαΐου 2012

Αξιοποίηση της περιουσίας του δημοσίου και της εκκλησίας

Αναμφίβολα, η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, συμπεριλαμβανομένου της εκκλησιαστικής, είναι ένα σημαντικό βήμα αύξησης των κρατικών εσόδων, ιδιαίτερα στην εποχή μας. Δε μιλάμε βέβαια για "ξεπούλημα" όσο-όσο! Κάτι τέτοιο μπορεί να έφερνε κάποια προσωρινά έσοδα, αλλά θα απογύμνωνε ουσιαστικά το κράτος. Έτσι κι αλλιώς ξεπούλημα ενός ακινήτου ή οργανισμού (π.χ. ΔΕΗ) μία μόνο φορά μπορεί να γίνει! Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι η σε βάθος χρόνου αξιοποίηση της περιουσίας του δημοσίου, ώστε να υπάρχουν σταθερά έσοδα και να ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας.
Μερικά μόνο παραδείγματα: Τι απέγιναν οι τεράστιες εκτάσεις στο χώρο του παλιού αεροδρομίου του Ελληνικού; Φυσικά ερημώνουν... Μόνο στην Ελλάδα γίνονται αυτά! Κατασκευάζουμε ένα πανάκριβο νέο αεροδρόμιο (το οποίο χρυσοπληρώσαμε αλλά σήμερα κερδίζουν έσοδα οι Γερμανοί) χωρίς καν να σκεφτούμε τι θα γίνει με το παλιό! Πολλές προτάσεις έχουν ακουστεί... Από πίστα αγώνων Φόρμουλα 1 μέχρι εμπορικά κέντρα. Στην πράξη όμως δεν έγινε ούτε το προφανές: Ενοικίαση κάποιων παλιών γραφείων. Επιτέλους κάτι πρέπει να γίνει. Πέρα από λόγια βέβαια!

Δευτέρα 21 Μαΐου 2012

Το γκρέμισμα του δικομματισμού

Όλοι έχουμε καταλάβει πως το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα μετά τις 6 Μαΐου 2012 άλλαξε εντελώς. Ουσιαστικά δεν υπάρχουν πια μεγάλοι πολιτικοί σχηματισμοί. Οι δύο πρώην εκπρόσωποι του δικομματισμού, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, έχασαν το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεών τους και της επιρροής τους. Τα κόμματα αυτά καθόρισαν την τύχη της χώρας μας, αφού κυβέρνησαν την Ελλάδα από το 1974 μέχρι σήμερα. Γιατί όμως συνέβη αυτό; Μήπως τα μεγάλα κόμματα κούρασαν τον κόσμο;
Αρχικά, ας εξετάσουμε τι συνέβη στο ΠΑΣΟΚ που από κυβέρνηση καταποντίστηκε στην τρίτη θέση. Είναι βέβαιο πως τα σκληρά οικονομικά μέτρα (χαράτσια και λοιπά) έπαιξαν σημαντικό ρόλο. Πολύς κόσμος εξαθλιώθηκε οικονομικά και είναι φυσικό το φταίξιμο να χρεώνεται στην κυβέρνηση είτε φταίει είτε όχι. Πέρα από αυτό όμως, κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει τις άπειρες μεταλλάξεις του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία δυο χρόνια. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις προεκλογικές δηλώσεις και δεσμεύσεις του τύπου "λεφτά υπάρχουν"; Μετά ακολούθησε πλήθος αναλύσεων της κακής οικονομικής κατάστασης και του δυσβάσταχτου χρέους της χώρας για τα οποία βέβαια έφταιξαν άλλοι! Στη συνέχεια ήρθαν βαρύγδουπες δηλώσεις του τύπου "θα τα καταφέρουμε μόνοι μας" και "είναι ανεπίτρεπτο κι επικίνδυνο να μιλάμε για κούρεμα του χρέους" και στην τελική "μαζί τα φάγαμε"! Και βέβαια σύσσωμο το ΠΑΣΟΚ κατέληξε να πανηγυρίζει γιατί έστω και καθυστερημένα πέτυχε το κούρεμα και έσωσε τη χώρα! Μιλάμε για πραγματικό αλλαλούμ και τολμώ να πω αδιαντροπιά... Η αλλαγή αρχηγού από μόνη της δεν είχε ιδιαίτερο νόημα.

Παρασκευή 18 Μαΐου 2012

Άτοκο εσωτερικό δάνειο (πρόταση Μ. Γλέζου)

Αρκετά πριν τις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012, ένα ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, ο Μανώλης Γλέζος, είχε καταφερθεί κατά του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης χρησιμοποιώντας μάλιστα πολύ σκληρές εκφράσεις. Στην κλασσική δε ερώτηση "Που θα βρεθούν τα χρήματα που χρειάζεται η Ελλάδα χωρίς τη δανειακή σύμβαση", είχε κάνει ορισμένες αντιπροτάσεις. Η πιο βασική του πρόταση ήταν η οργάνωση ενός άτοκου εσωτερικού δανείου. Δηλαδή χρηματοδότηση του κράτους από τους ίδιους τους πολίτες.
Μετά τις εκλογές, ο Μανώλης Γλέζος, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ πλέον, επανήλθε κάνοντας την πρότασή του αυτή πιο συγκεκριμένη. Δήλωσε δηλαδή ότι για τους πολίτες με εισόδημα 20.000€ και κάτω το δάνειο θα πρέπει να είναι εθελοντικό και το ποσό 100€ κάθε μήνα. Για εκείνους με εισόδημα 20.000€ και άνω το δάνειο θα πρέπει να είναι υποχρεωτικό και το ποσό πάλι 100€ κάθε μήνα. Διευκρινίστηκε βέβαια πως το το άτοκο αυτό εσωτερικό δάνειο θα αντικαταστήσει τα διάφορα χαράτσια, έκτακτους φόρους κ.τ.λ. Έγινε βέβαια χαμός! Πολλοί καταφέρθηκαν εναντίον του Μανώλη Γλέζου ακόμα και μέσα στο ίδιο του το κόμμα.

Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

Η άνοδος των δυνάμεων της αριστεράς

Η άνοδος των κομμάτων της αριστεράς ήταν παραπάνω από ξεκάθαρη στις τελευταίες εκλογές. Η άνοδος αυτή βέβαια αυξάνει και την ευθύνη των κομμάτων αυτών που δεν είναι πλέον υπεράνω κριτικής. Η προφανής εξήγηση είναι πως πρόκειται για ψήφο διαμαρτυρίας κι απογοήτευσης για τα μεγάλα κόμματα αλλά και αντίθεση στην πολιτική του μνημονίου.
Το ΚΚΕ είχε μια ελαφρά μόνο άνοδο - ουσιαστικά διατήρησε τις δυνάμεις του. Όσο για την επιρροή του, μάλλον αυτή ελαττώθηκε αφού είναι πλέον πέμπτο κόμμα. Παρόλο που είναι το κατ' εξοχήν κόμμα διαμαρτυρίας, δε μπόρεσε καθόλου να εκμεταλλευτεί την κατακόρυφη πτώση των δύο παραδοσιακά μεγάλων κομμάτων. Γιατί άραγε; Πρώτοι απ' όλους πρέπει να αναρωτηθούν τα ίδια τα μέλη του. Είτε συμφωνεί κανείς με τις θέσεις του ΚΚΕ είτε όχι, είναι γεγονός ότι στο χώρο του ανήκουν αρκετές σημαντικές προσωπικότητες και σε κάθε περίπτωση το κόμμα έχει ένα ρόλο. Μήπως όμως πρέπει κάποτε να ξεκολλήσει από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος; Μήπως πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες και τις πρωτοβουλίες που του αναλογούν; Υπάρχουν προβλήματα και αυτά δε λύνονται με κριτική μόνο. Οι περισσότεροι (υποστηρικτές του και μη) δέχονται πως το ΚΚΕ τουλάχιστο δε παίζει πολιτικά παιχνίδια και είναι σταθερό κι αμετακίνητο στις θέσεις του. Αρκεί όμως αυτό; Αν το ΚΚΕ δεν ανασυγκροτηθεί, είναι πολύ πιθανό να χάσει το λαϊκό του έρεισμα και να απομονωθεί τελείως.

Δευτέρα 14 Μαΐου 2012

Μείωση δαπανών του δημοσίου τώρα! Νέα ενημέρωση!

Πολλά χρόνια το ακούμε, αλλά ποτέ δεν εφαρμόζεται! Το κράτος μας είναι μεγάλο, δυσκίνητο και προπαντός δαπανηρό. Τις δύσκολες αυτές μέρες που περνάμε, επιβάλλεται επιτέλους να μειωθούν δραστικά τα έξοδα του δημοσίου. Αυτός είναι ένας τρόπος (σίγουρα όχι ο μοναδικός) να βοηθηθεί η οικονομία.
Μια γενναία περικοπή ή και πάγωμα στους εξοπλισμούς και τις αμυντικές δαπάνες είναι οπωσδήποτε μια καλή αρχή. Δε μας χρειάζονται πια πανάκριβα υποβρύχια που δε τα έχουμε παραλάβει καν ή δε λειτουργούν... Ενδεχομένως να χρειάζεται κι ένα γενναίο ψαλίδι στα λειτουργικά έξοδα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Ίσως στενοχωρήσω τους φίλους στρατιωτικούς, όμως είναι απαραίτητο να πληρώνονται π.χ. οι φοιτητές της σχολής Ευελπίδων; Με την ίδια λογική δε θα έπρεπε να πληρώνονται κι οι φοιτητές της Ιατρικής ή των άλλων σχολών; Να μη παρεξηγηθώ, δεν είμαι προκατειλημμένος. Άλλωστε μένω στην παραμεθόριο και προσωπικά υπηρέτησα 18 μήνες. Αν λοιπόν είναι απαραίτητο για εθνικούς λόγους να αυξηθεί η στρατιωτική θητεία από τους 12 μήνες που είναι σήμερα π.χ. στους 15, γιατί όχι; Αρκεί βέβαια να γίνει μια πραγματική αναδιάρθρωση των Ενόπλων Δυνάμεων και η θητεία να είναι πραγματική κι όχι χασομέρι!

Παρασκευή 11 Μαΐου 2012

Όλα ξεκινούν από την Παιδεία

Μιλώντας για κρίση στην Ελλάδα, εννοούμε συνήθως την οικονομική κρίση. Πέρα από το οικονομικό πρόβλημα της χώρας όμως, σημαντική είναι κι η κρίση θεσμών κι αξιών. Αυτή η κρίση μάλιστα προϋπήρχε της οικονομικής, αλλά λίγοι έδιναν σημασία. Τίποτα δε λειτουργεί σωστά. Η διαφθορά κυριαρχεί παντού. Υγεία και κοινωνικό κράτος είναι άγνωστες έννοιες. Η λέξη δικαιοσύνη μοιάζει με ανέκδοτο - μια απλή δικαστική υπόθεση μπορεί να διαρκέσει δεκαετίες. Όσο για τη δωρεάν παιδεία είναι κοινό μυστικό πως ούτε δωρεάν είναι ούτε παιδεία.
Όλα ξεκινούν από τη σωστή παιδεία όμως. Όταν ο εντεκάχρονος μαθητής έχει στόχο να πάρει το ακριβότερο κινητό κι ο δεκατετράχρονος ονειρεύεται μηχανάκι, λογικό δεν είναι ο τριανταπεντάρης να παίρνει δάνειο για πολυτελές τζιπ, δάνειο για μεγάλο σπίτι, κι ένα σωρό άλλα δάνεια; Σήμερα μιλάμε για υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Όταν μαθητές συλλαμβάνονται για χρήση χασίς, δεν είναι έκπληξη πως ένα από τα μεγαλύτερα κοινωνικά προβλήματα στην Ελλάδα είναι η χρήση ναρκωτικών ουσιών. Όταν πολλοί μαθητές δε γνωρίζουν να κυκλοφορούν στο δρόμο, είναι φυσιολογική η θλιβερή πρωτιά μας στα τροχαία ατυχήματα. Μήπως η ατιμωρησία κι η αναξιοκρατία που κυριαρχεί γύρω μας ξεκινά απ' τα σχολεία; Όταν ο δεκαεπτάχρονος έφηβος ονειρεύεται σπουδές σε όποιο αντικείμενο τύχει μόνο και μόνο για να απολαύσει τη φοιτητική ζωή δεν πρέπει να ανησυχούμε; Όταν ορισμένοι γονείς σπρώχνουν με το ζόρι τα παιδιά τους στην ανώτατη εκπαίδευση στην Ελλάδα ή το εξωτερικό ακόμα κι αν εκείνα δε θέλουν ή δε μπορούν, τότε δεν είναι έκπληξη η υψηλή ανεργία των νέων επιστημόνων. Ούτε είναι ανεξήγητο πως δε μπορούμε να βρούμε σωστό υδραυλικό ή ηλεκτρολόγο! Όλα λοιπόν είναι θέμα παιδείας.

Πέμπτη 10 Μαΐου 2012

Μπαλώματα ή πραγματικές αλλαγές;

Θυμάμαι πριν πολλά χρόνια, όταν ήμουν στην πρώτη μου δουλειά ως προγραμματιστής, το Γιώργο τον προϊστάμενό μου στην εταιρεία. Ήταν συμπαθέστατος, καλός στη δουλειά του και πολύ αποτελεσματικός με τους πελάτες. Είχε μια βασική αρχή όμως. "Μη πειράζετε τα προγράμματα. Ακόμα κι αν βλέπετε ότι είναι κακοφτιαγμένα. Απλά κάντε την αλλαγή ή τη διόρθωση που ζητά ο πελάτης και τέλος". Ως νέος κι ενθουσιώδης δε το δεχόμουν αυτό. Προτιμούσα να ξαναφτιάξω ένα υπάρχον πρόγραμμα από την αρχή, σε σωστές βάσεις, έτσι ώστε εγώ ή ο επόμενος συνάδερφος να μπορέσει να το συντηρήσει εύκολα μελλοντικά. Ο φίλος μου ο Τάσος (ώρα του καλή!) έλεγε "Έλα μωρέ, βάλε ένα μπάλωμα, να ξεμπερδεύεις!" Βέβαια σε πολλές φάσεις τον θυμάμαι να κάνει υπερωρίες προκειμένου να βγάλει άκρη με τα άπειρα μπαλώματα δικά του ή άλλων συναδέρφων.

Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Λεφτά υπάρχουν τελικά; Μπορούν να βρεθούν;

Δεν είμαι οικονομολόγος ούτε ειδικός σε θέματα τραπεζικά.Θα χρησιμοποιήσω απλά και μόνο την κοινή λογική. Που λέει πως κάποιος που χρωστάει παντού κι έχει ένα σωρό δάνεια στο κεφάλι του, δε σώζεται με ένα ακόμα δάνειο που μάλιστα έχει πολύ σκληρούς όρους. Η Ελλάδα μόλις πρόσφατα ξεπλήρωσε δάνεια που είχε πάρει λίγο μετά την επανάσταση του '21. Κράτος μόνο με δανεικά δε γίνεται. Επομένως το μνημόνιο δε περπατάει. Αν είχαμε κάποια θετικά αποτελέσματα, θα είχαν ήδη φανεί. Απλά όπως είναι, δε βγαίνει το μνημόνιο με τίποτα. Τι πρέπει να γίνει; Επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου; Πλήρης κατάργηση;

Η άνοδος της Χρυσής Αυγής

Για πολλούς η άνοδος του κόμματος της Χρυσής Αυγής ήταν μεγάλη έκπληξη. Άρχισαν λοιπόν τα όργανα. Συζητήσεις επί συζητήσεων, αναλύσεις επί αναλύσεων, κ.τ.λ Υπάρχουν τελικά 400.000 Έλληνες όψιμοι νοσταλγοί του Χίτλερ; Νομίζω πως όχι... Γιατί όμως τόσο πολλοί άνθρωποι ταυτίστηκαν με τη Χρυσή Αυγή και τι μηνύματα ήθελαν να περάσουν με τη ψήφο τους;
Μια απλή εξήγηση είναι πως πρόκειται για ψήφο διαμαρτυρίας. Αν τα μεγάλα κόμματα τα θαλασσώνουν, παραδοσιακά η ψήφος διαμαρτυρίας πολλών πολιτών ενισχύει τα μικρά κόμματα. Πολίτες που αισθάνονται πως ο χώρος π.χ. της Αριστεράς δεν τους εκφράζει καθόλου, είναι πιθανό να επέλεξαν τη Χρυσή Αυγή για να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους για το πολιτικό σύστημα και την κατάσταση γενικά.
Τι ρόλο έπαιξαν όμως τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης; Απέκλεισαν τελείως τους υποψήφιους της Χρυσής Αυγής όλη την προεκλογική περίοδο, με αποτέλεσμα ο περισσότερος κόσμος να μην έχει την ευκαιρία να τους δει, ούτε να καταλάβει ακριβώς τις θέσεις τους. Οι νέοι ψηφοφόροι (18-19 ετών) δε νομίζω να γνωρίζουν ακριβώς τι εκπροσωπεί η Χρυσή Αυγή. Μετά τις εκλογές ξύπνησαν οι δημοσιογράφοι και καλούν τους Χρυσαυγίτες βουλευτές στα κανάλια! Ακόμα και τώρα όμως δε τους καλούν μαζί με τους εκπροσώπους των άλλων κομμάτων αλλά τους απομονώνουν.
Οι εκπρόσωποι της Χρυσής Αυγής διαφέρουν κατά πολύ από τους υπόλοιπους πολιτικούς άλλων παρατάξεων. Είτε συμφωνεί κανείς μαζί τους είτε όχι, είναι προφανές πως έχουν ένα δυναμισμό και υποστηρίζουν τις απόψεις τους με πολύ πάθος. Δίνουν την εντύπωση πως δεν είναι μόνο λόγια αλλά μπορούν να "κάνουν τη δουλίτσα". Ακόμα κι αν αυτή η δουλίτσα είναι να συνοδεύουν τους ηλικιωμένους μέχρι την τράπεζα να πάρουν τη σύνταξή τους. Ο κλασικός τύπος του υποψήφιου με το υφάκι του ξερόλα, τα παχιά λόγια, την ξύλινη γλώσσα και τους πολιτικάντικους ελιγμούς έχει αρχίσει πλέον να κουράζει.

Τρίτη 8 Μαΐου 2012

Είμαι Ελληνίδα, το βίντεο με την Κατερίνα Μουτσάτσου

Το πασίγνωστο βίντεο που βλέπετε παρακάτω είναι γεγονός πως έχει διχάσει τον κόσμο. Για ποιους λόγους; Πρώτα-πρώτα για το περιεχόμενό του... Επίσης για το ύφος που χρησιμοποιεί η Κατερίνα Μουτσάτσου... Αλλά και για το αν αποτελεί αντιγραφή άλλου βίντεο. Πέρα όμως από όλα αυτά, ποια είναι η ουσία; Είτε συμφωνούμε με αυτό το βίντεο είτε όχι, είναι μια ευκαιρία να δούμε ορισμένα πράγματα... Πως αρχικά πρέπει να πιστέψουμε οι ίδιοι στην αξία μας. Δεν είμαστε τεμπέληδες ούτε κακομοίρηδες! Κατόπιν, την αξιοσύνη μας αυτή, πρέπει να την προβάλλουμε και προς τα έξω. Δηλαδή να πεισθούν και οι άλλοι για τις δυνατότητες των Ελλήνων. Αρκεί όμως αυτό; Όχι!