Τι να περιμένουμε στις 18 Ιουνίου;

Tweet

Η ερώτηση δεν είναι βέβαια μόνο ρητορική. Περισσότερο από κάθε άλλη φορά είναι ουσιαστική. Η κατάσταση στη χώρα μας είναι πολύ κρίσιμη. Τα θέματα που θα διαχειριστεί η επόμενη κυβέρνηση είναι τόσο σημαντικά που θα επηρεαστούν κι οι μελλοντικές γενιές.
Το πρώτο που περιμένουμε όλοι, είναι βέβαια να σχηματιστεί επιτέλους κυβέρνηση. Ούτε αυτό είναι σίγουρο με τα δεδομένα που υπάρχουν. Νέα αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης θα είναι καταστροφική. Μόλις σαράντα ημέρες πέρασαν όμως από την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση... Πόσο μπορεί να έχουν αλλάξει τα πράγματα; Αυτοδύναμη κυβέρνηση δε φαίνεται να προκύπτει... Θα μπορέσουν έστω και δύο ή τρία κόμματα να συνεργαστούν μεταξύ τους; Εδώ δε μπόρεσαν ούτε ένα τηλεοπτικό debate να οργανώσουν! Κανένα από τα κόμματα δε φαίνεται να κατάλαβε πλήρως τα μηνύματα των προηγούμενων εκλογών. Όλοι έχουν δίκιο μόνο οι ίδιοι! Για όλους, φταίνε πάντα μόνο οι άλλοι!

Άνοιγμα της Ελλάδας προς στη Ρωσία κι άλλες χώρες

Tweet

Ως χώρα, ανήκουμε στη δύση. Οι περισσότεροι θα συμφωνούν σε αυτό. Ανήκουμε πλήρως όμως; Επί ίσοις όροις; Ή μήπως, οι δυτικοί φίλοι και σύμμαχοί μας ορισμένες φορές θέλησαν μόνο να μας εκμεταλλευτούν; Ιστορικά αυτό έχει αποδειχθεί αρκετές φορές. Τι έκανε π.χ. το ΝΑΤΟ για την τουρκική εισβολή του 1974 στην Κύπρο; Για να μη πάμε τόσο μακρυά, ας δούμε τι έκανε η Ευρωπαϊκή Ένωση πρόσφατα για να "βοηθήσει" την Ελλάδα να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση. Επέβαλλε τη συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στη δανειακή σύμβαση και τελικά η Ελλάδα δανείζεται με υψηλά επιτόκια και με πολύ σκληρούς όρους. Ανάμεσα στους όρους αυτούς είναι κι η απαγόρευση δανεισμού της χώρας μας από άλλο μηχανισμό!
Ελάχιστοι υποστηρίζουν πως πρέπει να αποχωρήσουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η θέση μας είναι στην Ευρώπη, δεν υπάρχει αμφιβολία. Πρέπει όμως σίγουρα να επαναπροσδιορίσουμε το ρόλο μας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δε θα είναι εύκολο γιατί τα σφάλματά μας ήταν πολύ μεγάλα. Δε μπορούμε όμως να κάνουμε κι αλλιώς. Δε μπορούμε π.χ. τώρα να κοροϊδέψουμε τους Ευρωπαίους για να πάρουμε καμιά επιδοτησούλα...

Ψηφοφορία

Tweet

Φίλοι και φίλες θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι μπορείτε να λάβετε μέρος στην κεντρική ψηφοφορία του blog, "Τι θα ψηφίσετε στις επόμενες εκλογές;". Απομένουν ακόμα 16 μέρες. Καλό βόλι!
Ευχαριστώ και καλό μήνα!

Αξιοποίηση της περιουσίας του δημοσίου και της εκκλησίας

Tweet

Αναμφίβολα, η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, συμπεριλαμβανομένου της εκκλησιαστικής, είναι ένα σημαντικό βήμα αύξησης των κρατικών εσόδων, ιδιαίτερα στην εποχή μας. Δε μιλάμε βέβαια για "ξεπούλημα" όσο-όσο! Κάτι τέτοιο μπορεί να έφερνε κάποια προσωρινά έσοδα, αλλά θα απογύμνωνε ουσιαστικά το κράτος. Έτσι κι αλλιώς ξεπούλημα ενός ακινήτου ή οργανισμού (π.χ. ΔΕΗ) μία μόνο φορά μπορεί να γίνει! Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι η σε βάθος χρόνου αξιοποίηση της περιουσίας του δημοσίου, ώστε να υπάρχουν σταθερά έσοδα και να ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας.
Μερικά μόνο παραδείγματα: Τι απέγιναν οι τεράστιες εκτάσεις στο χώρο του παλιού αεροδρομίου του Ελληνικού; Φυσικά ερημώνουν... Μόνο στην Ελλάδα γίνονται αυτά! Κατασκευάζουμε ένα πανάκριβο νέο αεροδρόμιο (το οποίο χρυσοπληρώσαμε αλλά σήμερα κερδίζουν έσοδα οι Γερμανοί) χωρίς καν να σκεφτούμε τι θα γίνει με το παλιό! Πολλές προτάσεις έχουν ακουστεί... Από πίστα αγώνων Φόρμουλα 1 μέχρι εμπορικά κέντρα. Στην πράξη όμως δεν έγινε ούτε το προφανές: Ενοικίαση κάποιων παλιών γραφείων. Επιτέλους κάτι πρέπει να γίνει. Πέρα από λόγια βέβαια!

Το γκρέμισμα του δικομματισμού

Tweet

Όλοι έχουμε καταλάβει πως το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα μετά τις 6 Μαΐου 2012 άλλαξε εντελώς. Ουσιαστικά δεν υπάρχουν πια μεγάλοι πολιτικοί σχηματισμοί. Οι δύο πρώην εκπρόσωποι του δικομματισμού, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, έχασαν το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεών τους και της επιρροής τους. Τα κόμματα αυτά καθόρισαν την τύχη της χώρας μας, αφού κυβέρνησαν την Ελλάδα από το 1974 μέχρι σήμερα. Γιατί όμως συνέβη αυτό; Μήπως τα μεγάλα κόμματα κούρασαν τον κόσμο;
Αρχικά, ας εξετάσουμε τι συνέβη στο ΠΑΣΟΚ που από κυβέρνηση καταποντίστηκε στην τρίτη θέση. Είναι βέβαιο πως τα σκληρά οικονομικά μέτρα (χαράτσια και λοιπά) έπαιξαν σημαντικό ρόλο. Πολύς κόσμος εξαθλιώθηκε οικονομικά και είναι φυσικό το φταίξιμο να χρεώνεται στην κυβέρνηση είτε φταίει είτε όχι. Πέρα από αυτό όμως, κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει τις άπειρες μεταλλάξεις του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία δυο χρόνια. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις προεκλογικές δηλώσεις και δεσμεύσεις του τύπου "λεφτά υπάρχουν"; Μετά ακολούθησε πλήθος αναλύσεων της κακής οικονομικής κατάστασης και του δυσβάσταχτου χρέους της χώρας για τα οποία βέβαια έφταιξαν άλλοι! Στη συνέχεια ήρθαν βαρύγδουπες δηλώσεις του τύπου "θα τα καταφέρουμε μόνοι μας" και "είναι ανεπίτρεπτο κι επικίνδυνο να μιλάμε για κούρεμα του χρέους" και στην τελική "μαζί τα φάγαμε"! Και βέβαια σύσσωμο το ΠΑΣΟΚ κατέληξε να πανηγυρίζει γιατί έστω και καθυστερημένα πέτυχε το κούρεμα και έσωσε τη χώρα! Μιλάμε για πραγματικό αλλαλούμ και τολμώ να πω αδιαντροπιά... Η αλλαγή αρχηγού από μόνη της δεν είχε ιδιαίτερο νόημα.

Άτοκο εσωτερικό δάνειο (πρόταση Μ. Γλέζου)

Tweet

Αρκετά πριν τις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012, ένα ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, ο Μανώλης Γλέζος, είχε καταφερθεί κατά του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης χρησιμοποιώντας μάλιστα πολύ σκληρές εκφράσεις. Στην κλασσική δε ερώτηση "Που θα βρεθούν τα χρήματα που χρειάζεται η Ελλάδα χωρίς τη δανειακή σύμβαση", είχε κάνει ορισμένες αντιπροτάσεις. Η πιο βασική του πρόταση ήταν η οργάνωση ενός άτοκου εσωτερικού δανείου. Δηλαδή χρηματοδότηση του κράτους από τους ίδιους τους πολίτες.
Μετά τις εκλογές, ο Μανώλης Γλέζος, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ πλέον, επανήλθε κάνοντας την πρότασή του αυτή πιο συγκεκριμένη. Δήλωσε δηλαδή ότι για τους πολίτες με εισόδημα 20.000€ και κάτω το δάνειο θα πρέπει να είναι εθελοντικό και το ποσό 100€ κάθε μήνα. Για εκείνους με εισόδημα 20.000€ και άνω το δάνειο θα πρέπει να είναι υποχρεωτικό και το ποσό πάλι 100€ κάθε μήνα. Διευκρινίστηκε βέβαια πως το το άτοκο αυτό εσωτερικό δάνειο θα αντικαταστήσει τα διάφορα χαράτσια, έκτακτους φόρους κ.τ.λ. Έγινε βέβαια χαμός! Πολλοί καταφέρθηκαν εναντίον του Μανώλη Γλέζου ακόμα και μέσα στο ίδιο του το κόμμα.

Η άνοδος των δυνάμεων της αριστεράς

Tweet

Η άνοδος των κομμάτων της αριστεράς ήταν παραπάνω από ξεκάθαρη στις τελευταίες εκλογές. Η άνοδος αυτή βέβαια αυξάνει και την ευθύνη των κομμάτων αυτών που δεν είναι πλέον υπεράνω κριτικής. Η προφανής εξήγηση είναι πως πρόκειται για ψήφο διαμαρτυρίας κι απογοήτευσης για τα μεγάλα κόμματα αλλά και αντίθεση στην πολιτική του μνημονίου.
Το ΚΚΕ είχε μια ελαφρά μόνο άνοδο - ουσιαστικά διατήρησε τις δυνάμεις του. Όσο για την επιρροή του, μάλλον αυτή ελαττώθηκε αφού είναι πλέον πέμπτο κόμμα. Παρόλο που είναι το κατ' εξοχήν κόμμα διαμαρτυρίας, δε μπόρεσε καθόλου να εκμεταλλευτεί την κατακόρυφη πτώση των δύο παραδοσιακά μεγάλων κομμάτων. Γιατί άραγε; Πρώτοι απ' όλους πρέπει να αναρωτηθούν τα ίδια τα μέλη του. Είτε συμφωνεί κανείς με τις θέσεις του ΚΚΕ είτε όχι, είναι γεγονός ότι στο χώρο του ανήκουν αρκετές σημαντικές προσωπικότητες και σε κάθε περίπτωση το κόμμα έχει ένα ρόλο. Μήπως όμως πρέπει κάποτε να ξεκολλήσει από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος; Μήπως πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες και τις πρωτοβουλίες που του αναλογούν; Υπάρχουν προβλήματα και αυτά δε λύνονται με κριτική μόνο. Οι περισσότεροι (υποστηρικτές του και μη) δέχονται πως το ΚΚΕ τουλάχιστο δε παίζει πολιτικά παιχνίδια και είναι σταθερό κι αμετακίνητο στις θέσεις του. Αρκεί όμως αυτό; Αν το ΚΚΕ δεν ανασυγκροτηθεί, είναι πολύ πιθανό να χάσει το λαϊκό του έρεισμα και να απομονωθεί τελείως.

Μείωση δαπανών του δημοσίου τώρα! Νέα ενημέρωση!

Tweet

Πολλά χρόνια το ακούμε, αλλά ποτέ δεν εφαρμόζεται! Το κράτος μας είναι μεγάλο, δυσκίνητο και προπαντός δαπανηρό. Τις δύσκολες αυτές μέρες που περνάμε, επιβάλλεται επιτέλους να μειωθούν δραστικά τα έξοδα του δημοσίου. Αυτός είναι ένας τρόπος (σίγουρα όχι ο μοναδικός) να βοηθηθεί η οικονομία.
Μια γενναία περικοπή ή και πάγωμα στους εξοπλισμούς και τις αμυντικές δαπάνες είναι οπωσδήποτε μια καλή αρχή. Δε μας χρειάζονται πια πανάκριβα υποβρύχια που δε τα έχουμε παραλάβει καν ή δε λειτουργούν... Ενδεχομένως να χρειάζεται κι ένα γενναίο ψαλίδι στα λειτουργικά έξοδα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Ίσως στενοχωρήσω τους φίλους στρατιωτικούς, όμως είναι απαραίτητο να πληρώνονται π.χ. οι φοιτητές της σχολής Ευελπίδων; Με την ίδια λογική δε θα έπρεπε να πληρώνονται κι οι φοιτητές της Ιατρικής ή των άλλων σχολών; Να μη παρεξηγηθώ, δεν είμαι προκατειλημμένος. Άλλωστε μένω στην παραμεθόριο και προσωπικά υπηρέτησα 18 μήνες. Αν λοιπόν είναι απαραίτητο για εθνικούς λόγους να αυξηθεί η στρατιωτική θητεία από τους 12 μήνες που είναι σήμερα π.χ. στους 15, γιατί όχι; Αρκεί βέβαια να γίνει μια πραγματική αναδιάρθρωση των Ενόπλων Δυνάμεων και η θητεία να είναι πραγματική κι όχι χασομέρι!

Όλα ξεκινούν από την Παιδεία

Tweet

Μιλώντας για κρίση στην Ελλάδα, εννοούμε συνήθως την οικονομική κρίση. Πέρα από το οικονομικό πρόβλημα της χώρας όμως, σημαντική είναι κι η κρίση θεσμών κι αξιών. Αυτή η κρίση μάλιστα προϋπήρχε της οικονομικής, αλλά λίγοι έδιναν σημασία. Τίποτα δε λειτουργεί σωστά. Η διαφθορά κυριαρχεί παντού. Υγεία και κοινωνικό κράτος είναι άγνωστες έννοιες. Η λέξη δικαιοσύνη μοιάζει με ανέκδοτο - μια απλή δικαστική υπόθεση μπορεί να διαρκέσει δεκαετίες. Όσο για τη δωρεάν παιδεία είναι κοινό μυστικό πως ούτε δωρεάν είναι ούτε παιδεία.
Όλα ξεκινούν από τη σωστή παιδεία όμως. Όταν ο εντεκάχρονος μαθητής έχει στόχο να πάρει το ακριβότερο κινητό κι ο δεκατετράχρονος ονειρεύεται μηχανάκι, λογικό δεν είναι ο τριανταπεντάρης να παίρνει δάνειο για πολυτελές τζιπ, δάνειο για μεγάλο σπίτι, κι ένα σωρό άλλα δάνεια; Σήμερα μιλάμε για υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Όταν μαθητές συλλαμβάνονται για χρήση χασίς, δεν είναι έκπληξη πως ένα από τα μεγαλύτερα κοινωνικά προβλήματα στην Ελλάδα είναι η χρήση ναρκωτικών ουσιών. Όταν πολλοί μαθητές δε γνωρίζουν να κυκλοφορούν στο δρόμο, είναι φυσιολογική η θλιβερή πρωτιά μας στα τροχαία ατυχήματα. Μήπως η ατιμωρησία κι η αναξιοκρατία που κυριαρχεί γύρω μας ξεκινά απ' τα σχολεία; Όταν ο δεκαεπτάχρονος έφηβος ονειρεύεται σπουδές σε όποιο αντικείμενο τύχει μόνο και μόνο για να απολαύσει τη φοιτητική ζωή δεν πρέπει να ανησυχούμε; Όταν ορισμένοι γονείς σπρώχνουν με το ζόρι τα παιδιά τους στην ανώτατη εκπαίδευση στην Ελλάδα ή το εξωτερικό ακόμα κι αν εκείνα δε θέλουν ή δε μπορούν, τότε δεν είναι έκπληξη η υψηλή ανεργία των νέων επιστημόνων. Ούτε είναι ανεξήγητο πως δε μπορούμε να βρούμε σωστό υδραυλικό ή ηλεκτρολόγο! Όλα λοιπόν είναι θέμα παιδείας.

Μπαλώματα ή πραγματικές αλλαγές;

Tweet

Θυμάμαι πριν πολλά χρόνια, όταν ήμουν στην πρώτη μου δουλειά ως προγραμματιστής, το Γιώργο τον προϊστάμενό μου στην εταιρεία. Ήταν συμπαθέστατος, καλός στη δουλειά του και πολύ αποτελεσματικός με τους πελάτες. Είχε μια βασική αρχή όμως. "Μη πειράζετε τα προγράμματα. Ακόμα κι αν βλέπετε ότι είναι κακοφτιαγμένα. Απλά κάντε την αλλαγή ή τη διόρθωση που ζητά ο πελάτης και τέλος". Ως νέος κι ενθουσιώδης δε το δεχόμουν αυτό. Προτιμούσα να ξαναφτιάξω ένα υπάρχον πρόγραμμα από την αρχή, σε σωστές βάσεις, έτσι ώστε εγώ ή ο επόμενος συνάδερφος να μπορέσει να το συντηρήσει εύκολα μελλοντικά. Ο φίλος μου ο Τάσος (ώρα του καλή!) έλεγε "Έλα μωρέ, βάλε ένα μπάλωμα, να ξεμπερδεύεις!" Βέβαια σε πολλές φάσεις τον θυμάμαι να κάνει υπερωρίες προκειμένου να βγάλει άκρη με τα άπειρα μπαλώματα δικά του ή άλλων συναδέρφων.